Bıktım Şu Güzellikten
Cahil ama bunun farkında olmayan adamın biri üstüne bir kaftan alır. Yeni elbisesi içinde kendisini çok farklı, çok alımlı ve bir okadar da kendini güvenli hisseder. Çevresindekiler cahilin bu tavrından rahatsız olurlar.
Sohbet ehli birisi,
"-Acele etmeyin şuna bir oyun oynayalım, aklı başına gelsin." der. Yanına varır adamı övgüye boğar.
"-Sen ne kadar iyisin. Senin ne kadar kuvvetli kolların bacakaların var. Ne kadar alımlı güzel bir yüzün var" der.
Cahil bu sözlerle böbürlenir hoşuna gider. Duyduğu her sözle gururu kibri kabarır. Halbuki o esnada diğerleri ona fark ettirmeden kaftanınn her tarafına pis kokular sürerler, belli kısımlarınıda çamur yaparlar. Cahil Kaftanın giyer. Kibirden ne koku duyar ne çamur görür.
Yolda yürürken herkes kendisine bakmakta. "Bu ne berbat koku, ne bu çamur deryası adam !" demektedirler. Ama cahil yanındakine şöyle söylemektedir.
"-Bıktım şu güzellikten gelen geçen bana bakıyor."
Sohbet ehli birisi,
"-Acele etmeyin şuna bir oyun oynayalım, aklı başına gelsin." der. Yanına varır adamı övgüye boğar.
"-Sen ne kadar iyisin. Senin ne kadar kuvvetli kolların bacakaların var. Ne kadar alımlı güzel bir yüzün var" der.
Cahil bu sözlerle böbürlenir hoşuna gider. Duyduğu her sözle gururu kibri kabarır. Halbuki o esnada diğerleri ona fark ettirmeden kaftanınn her tarafına pis kokular sürerler, belli kısımlarınıda çamur yaparlar. Cahil Kaftanın giyer. Kibirden ne koku duyar ne çamur görür.
Yolda yürürken herkes kendisine bakmakta. "Bu ne berbat koku, ne bu çamur deryası adam !" demektedirler. Ama cahil yanındakine şöyle söylemektedir.
"-Bıktım şu güzellikten gelen geçen bana bakıyor."
*Adamı adam eden elbisesi değil, kişiliğidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder