Bu Blogda Ara

Sayfalar

21 Şubat 2011 Pazartesi

Sakın gelme.

Umudum vardı sabaha dair,
Hani umutlar hayata bağlardı
Hani umut hayatı güzelleştirirdi
Hani seven düş kırıklığı yaşamazdı
Hani, yıkılmak yılmak olmazdı olamazdı
Ne hayatım güzelleşti ne hayata bağım kaldı.
Ayırdın kopardın beni tüm düşlerimden
Çekip gideceğim yaşadığın şehirden
Sakın gelme benim peşimden
Sakın gelme.

Umudum vardı aşkıma ait
Bırak beni bana küskünlüğümle
Son çırpınışlarını yapan yüreğimle
Gittiğini görmeyeyim açık gözümle
Yaşamalıyım kendime mahrem sevgimle
Yalvarırım ne olur yalvarırım oynama benimle
Ah kopardın beni sana inancımdan
Gurbete attın aşk diyarından
Gidiyorum geri bakmadan
Sakın bakma

Umudum vardı bahara yaza
Kara kışı gelip yerleştin ruhuma
Güzellikler yer etmez oldu kafama
Sensizlik yerleşti gece kabuslarıma
Farkındayım yenildim artık korkularıma
Yeni bir sevgi aşk katamam ben hayatıma
Bir yürek kaldı elimde kırık dökük
Dikilmez gayri umuda ait sökük
Bir beden kaldı ruhen çökük
Bir kez olsun aramadın
Sakın arama

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder